İmplantlar bir kişinin gereksinimlerine göre tasarlanıp yapılmalıdırlar. Diş eksikliklerinde implant üstü protez boşluğun iki yanındaki dişlerin kesilmemesi için mühim bir avantaj sunmaktadırlar. İmplant üstü protez de bu alanda değerlendirilmektedir.

Protez uygulanacak bölgenin uzunluğu, kemiğin niteliği ve genişliği implant sayısında esas belirleyicidir. Böyle durumlarda her bir diş için bir implant yerleştirmek ve dört diş için iki implant yerleştirmeye kadar çeşitli seçenekler karşımıza çıkmaktadır.

Genel İmplant Üstü Protez Sayıları

- Tek diş noksanlığında bir,
- İki-üç diş noksanlığında iki,
- Daha fazla diş noksanlıklarındaysa yapılacak proteze göre implant sayısı belirlenmektedir.
- Bütünsel dişsizlik hadiselerindeyse her çenede ideali 6- 8 implant uygulamaktır.

Tek Diş Noksanlıkları
Tek diş noksanlıklarında yapılacak tedavi iki biçimde olabilir. Bunlardan birincisi yandaki iki dişi  kesip onlardan dayanak alarak bir protez tatbik etmektir. Bu sistemin dezavantajı yandaki iki dişin natürel yapısını bozmak ve geri dönüşümsüz bir hâl meydana getirmektir. Hastalar tarafından bu sistem umumi olarak maliyeti düşürmek maksadı ile tercih edilirler. Fakat unutmamanız gereken bir şey var ki uygunsuz yapılmış olan bir protetik yenileme yandaki dişlerinize zarar vermekle birlikte uzun periyotta protezin tekrarlanmasına bağlı maliyet artışları söz konusu olmuş olacaktır. Günümüzde daha fazla tercih edilmekte olan zirkonyum alt yapılı protezler göz önüne alındığı takdirde tek bir diş için uygulanan implant tedavi yöntemi her hâlükârda çok daha az maliyetli ve daha sağlıklı bir uygulama haline gelmiş durumdadır. İmplant üstü protez bu konuda da çok önemlidir.

İmplantların çene kemiğine konulan parçalarının dışında protetik maksat ile kullanılan bir hayli ara parçaları bulunmaktadır. Bunların en mühimi ise abutment denilen daha sonradan yapılacak olan kaplamanın tutunacağı dayanak yapılardır. Her implant yöntemi kendi tasarımında bir hayli değişik dayanak sistemine sahip olmaktadır. Temel olarak vidalı yöntemlerde dayanak implanta vidalanır. Yapılan kaplamada ise dayanağa vidalanırlar. Simante yöntemlerdeyse bir tane vida kullanılır. Kullanılan vidalar dayanak implanta vidalanıp kaplama dayanağa yapıştırılarak tutunurlar. Bunların dışında çeşitli alanlarda kullanılmak amacıyla çeşitli genişlik ve açılarda dayaklar da bulunmaktadır. Son dönemdeyse özellikle estetik bölgelerde kullanılmak amacıyla beyaz zirkonyum dayanaklar bireye özel olarak meydana getirilip kullanılmaktadırlar. Kullanılmış olan yöntemlerin hepsinin belirli avantajları vardır. Burada mühim olan ise hekimin hangi yöntemin o vaka için daha müsait olduğu belirlenip ona nazaran yol alınmasıdır. Gerçekleştirilecek olan implant üstü protez en az implant denli ehemmiyet taşımakta olduğu unutulmamalıdır. Uygun biçimde yapılamayan bir implant üstü protez giderek implant çevresinde kemik yıkımına neden olacaktır. Hatta implantın kaybedilmesine kadar yol açabilecektir.

Çok Diş Noksanlıklarında
İmplant üstü protez konusunda çok diş noksanlıklarında ilk olarak bölgede kullanılması tasarlanan oklüzal çiğneme kuvvetlerini karşılayacak maksimal implant desteği hesaplanır ve ona göre yola çıkılmalıdır. Normal koşullarda her diş için bir implantın yerleştirilmesi tabiî ki en doğru olanıdır. Fakat bu her zaman muhtemel olmayabilir. Genel olarak her 3 diş için 2 adet implant yerleştirilerek uygulanan protezler yeterli kemik desteği sağlamaktadır. Bunun yanında ağzın eğmeci, çenelerin birbirine olan mesafesi, kullanılmış olan implantların çapından mesafesine kadar bir hayli faktör bu sayıyı değiştirebilir.

Tam Diş Noksanlıklarında
Büsbütün dişsiz ağızların iyileştirmesindeyse çok ayrımlı türde tasarımlar söz konusu olabilmektedirler. Bu yöntemler için ise en uygunu olan alt çene ve üst çenede kemiğin müsaitliğine göre 6 ila 8 adet arasında implant yapılıp bunların birbirine durağan yenilemelerle bağlanmasıdır. Kemiğin uygun olmadığı ya da farklı protetik nedenler söz konusu olduğunda ise genellikle alt çenede 2 adet ve üst çenede ise en az 4 adet implant yerleştirilir. Bu implantlar birbirine özel döküm metal barlarla bağlanmaktadır. İmplantlar arasında uzanan bu yapının üstünde bütünsel protezin tutunacağı ataşmanlar olur. Bu yolla hareketli protez implantlar aracı ile sabitlenmiş olurlar.
Son senelerdeyse tam dişsizlik olaylarında allonfour diyerek adlandırılmış olan bir tarz uygulanmaya başlanmıştır. Bu yöntem umumi olarak belirli bir yaş üstünde olabildiğince başarılı neticeler vermektedir. Bu yöntemin asılı ortada iki ve yanlardaysa ortadaki implanta açılı bir biçimde konumlandırılan implantların üstüne oturtulmuş olan sabit protetik yenilemelerdir.